در بعضی موارد، در نوشتارهای فارسی نباید دو حرف در یک کلمه به هم متصل شوند. مثلاً در کلمه‌ی «می‌خواهم» نباید هیچ فاصله‌ای بین «می» و «خواهم» وجود داشته باشد. ولی همان‌طور که می‌دانید به محض این‌که حرف «خ» بعد از حرف «ی» وارد شود، این دو حرف به شکل «می» به یک‌دیگر می‌چسبند. برای جلوگیری از این اتصال، بعد از حرف «ی» به جای نویسه‌ی «فاصله» از نویسه‌ی «اتصال مجازی» استفاده می‌شود.

برای نمونه در مورد کلمه‌ی «می‌شود» به مثال‌های زیر توجه کنید:

روش درج نویسه‌ی «فاصله‌ی مجازی»

اگر چیدمان استاندارد ملی روی دستگاه شما نصب شده باشد (معمولاً در اغلب توزیع‌های لینوکس به صورت پیش‌فرض نصب شده است) کلید Shift+Space برای این منظور در نظر گرفته شده است.

نکته: به علت اشکالی در ویندوز، چنان‌چه این کلید کار نکرد از ترکیب Shift+B استفاده نمایید.

برای کسب اطلاعات بیش‌تر، در بخش مستندات «صفحه‌کلید استاندارد ایران» و در بخش راه‌حل‌ها «تغییر چیدمان صفحه‌کلید» را مطالعه فرمایید.

اگر به هر دلیل تمایل به نصب و یا استفاده از «صفحه‌کلید استاندارد ملی ایران» نداشتید، روش‌های دیگری نیز وجود دارد که به عنوان نمونه به دو مورد اشاره می‌کنیم:

- Num lock را روشن کنید، کلید Alt را نگه دارید، و به کمک شماره‌های سمت راست صفحه‌کلید، عدد 0157 را تایپ کنید.

- در برنامهٔ Microsoft Word از منوی Insert و منوی فرعی Symbol را انتخاب کنید و در پنجره‌ی جدید، روی برگه‌ی دوم به نام Special Characters کلیک کنید. از فهرست موجود، عبارت No-Width Optional Break را انتخاب کنید. اگر در این‌جا روی دگمه‌ی Shortcut Key کلیک کنید می‌توانید هر ترکیب دل‌خواه از کلید‌ها (مثلاً CTRL+Space) را برای آن انتخاب کرده و با فشار دگمه‌ی Assign آن را دائمی کنید.