نقطه ـ ویرگول ( ؛)

1ـ هرگاه جمله‌ای از نظر دستوری کامل باشد، اما رابطه فکری آن با جملهٔ بعد، بیش از دو جمله‌ای باشد که میان آنها نقطه قرار می‌گیرد، در این صورت، میان آن جمله و جمله بعد، نقطه ـ ویرگول قرار خواهد گرفت:

او کتابی نوشت ؛ کتابی بسیار عمیق و سودمند.

2ـ پیش از مثلاً، یعنی، به عبارت دیگر.

3ـ میان متن اصلی آیه و حدیث و ترجمه آنها.

1ـ قبل از مقول قول:

امام خمینی فرمود: ما باید مسلسل‌ها را تبدیل به قلم کنیم.

2ـ هنگام بر شمردن اجزای یک امر کلی:

علوم اسلامی عبارتند از: تفسیر، کلام، حدیث، رجال و …

3ـ برای معنا کردن واژه‌ها:

1ـ برای نشان دادن افتادگی‌های عمدی و یا حادثه‌ای متن.

2ـ به جای واژه یا عبارت‌های حذف شده:

ما باید از جنبه‌های دینی، فرهنگی، اقتصادی و … پیشرفت کنیم.

1ـ در پایان جمله‌های پرسشی مستقیم:

ـ کتاب را خواندی؟

یادآوری: علامت سئوال در پایان جمله‌های پرسشی غیر مستقیم نمی‌آید.

مثلاً او پرسید: آیا کتاب‌خانهٔ آیه الله مرعشی را در قم دیده‌ام. علت این که علامت پرسش نمی‌آوریم این است که در چنین جمله‌هایی سئوال نمی‌کنیم بلکه خبر می‌دهیم.

2ـ بعد از کلمه‌هایی که به جای جملهٔ پرسشی می‌آید: کجا؟ چطور؟

3ـ برای بیان مفهوم تردید یا استهزا: در این صورت، نشانهٔ پرسش داخل پرانتز می‌آید: جواد احمدی(؟) قهرمان کشور.