برای آوردن توضیحاتی از قبیل: تاریخ‌ها، عبارت‌ها ای جمله‌های تکمیل کننده یا توضیح دهنده، ذکر مثال‌ها، معنای واژه‌ها و اصطلاحات، معادل کلمه‌ها، ارجاع‌ها، ذکر منابع، نشانه‌های اختصاری، تلفظ کلمه‌ها و مانند اینها به کار می رود.

1ـ تاریخ: ابوالفتوح رازی(610ـ592 هـ ق) تفسیر خود را به پارسی نگاشت.

2ـ عبارت‌ها یا جمله‌های تکمیل‌کننده یا توضیح دهنده:

در فارسی امروز، صفت همیشه مفرد است( علامت جمع نمی‌گیرد) جز هنگامی که جانشین اسم شود.

3ـ معنای واژه‌ها و اصطلاح‌ها:

وقتی از معالجهٔ عضوی مایوس می شدند به قطع و کی ( سوختن) آن می‌پرداختند.

ناسیونالیسم( ملی‌گرایی)

5ـ ارجاع‌ها و ذکر منابع:

انسان با دو بال ایمان و علم، قادر به پرواز است( مرتضی مطهری، انسان و ایمان، ص7)

الف) برای معنای واژه‌ها در پرانتز، از کلمهٔ « یعنی» نباید استفاده کرد.

ب) هنگامی که معادل واژه را در پرانتز می‌آوریم، دیگر به کلمهٔ «یا» نیاز نیست.

ج) نشانه‌های ویرگول، تعجب و سئوال، نقطه ـ ویرگول، در صورت نیاز در پرانتز به کار می رود.

د) در پایان مطلب داخل پرانتز نشانه‌های ویرگول، نقطه ـ ویرگول نمی اید، اما نقطه بنا به ضرورت آورده می شود.

هـ) نقطه در صورتی در پایان جمله پرانتزی آورده می شود که مطلب در همان داخل پرانتز تمام شود، اما در هر صورت، نگذاشتن نقطه شاید بهتر باشد.

و) از گیومه در جمله پرانتزی می‌توان استفاده کرد.

ز) در پرانتز نباید از پرانتز دیگری استفاده کرد( پرانتز در پرانتز) اگر در جایی هم‌مجبور شدیم باید برای حروف‌چین مشخص کنیم که یکی از پرانتزها را ریزتر بزند. البته می توان به جای پرانتز دومی از خط کوتاه ( نشانهٔ جمله معترضه) استفاده کرد.

ح) هرگاه در متن فارسی، ناچار شویم در داخل پرانتز، عبارت یا جمله‌ای را با زبان و خط انگلیسی( یا یکی دیگر از خط‌هایی که از چپ نوشته می شود) بیاوریم و جمله یا عبارت مذکور در ادامهٔ سطر فارسی نگنجد بهتر است.

یکم: آن عبارت یا جمله انگلیسی را اصلاً در آن سطر ننویسیم و از سطر بعدی شروع کنیم.

دوم: اگر ناچار بودیم که مطلب را از باقی ماندهٔ همان سطر آغاز کنیم و بقیه مطلب را در سطر بعدی بنویسیم، باید به این صورت عمل کنیم:

اخیراً نویسنده: یک مدل به نام crack clourse modet

Rigid Insert R.T.C.C برای تحلیل و ارزیابی پدیدهٔ مذکور ارائه داده است.